(الم تر ان الله یعلم ما فی السموات و ما فی الارض ما یکون من نجوی ثلثه الا هو رابعهم و لا خمسه الا هو سادسهم و لا ادنی من ذلک و لا اکثر الا هو معهم این ما کانوا ثم ینبئهم بما عملوا یوم القیمه ان الله بکل شی ء علیم ):(آیا می دانی که خدا آنچه را در آسمانها و زمین است ، می داند؟ هیچ نجوای سه نفری نیست ، مگر آنکه او چهارمشان است و هیچ پنج نفری نیست جز اینکه او ششمی آنست و هیچ کمتر یابیشتری نیست مگر اینکه او با ایشان است ، هر جا که باشند،آنگاه در روز قیامت به ایشان خبر می دهد که چه کردند، چون خدا به هر چیزی داناست )استفهام در آیه انکاری است و منظور از (رؤیت ) علم یقینی است ،(نجوی ) یعنی سخن بیخ گوشی و سری .می فرماید اهل نجوی هر چند نفر که باشند، خدا هم همراه آنهاست ، چون خدا هرچه در آسمانها و زمین است می داند و شاهد همه اعمال و گفتارآنها و عالم به اسرارایشانست ، و معیت خدا با معیت اهل نجوی معیت علمی است نه نزدیکی جسمانی ، چون هیچ مکانی از خدای سبحان خالی نیست ، در عین اینکه او فوق مکان و جسمیت است .و او در روز قیامت همه افراد من جمله اهل نجوی را به حقیقت اعمالی که کرده اند،من جمله نجوایشان خبر می دهد، چون خدا به هر چیزی داناست و هیچ ذره ای از علم اومخفی نمی ماند