(له مقالید السموات و الارض یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر انه بکل شی ء علیم ): (کلیدهای آسمانها و زمین از آن اوست ، روزی را بر هر کس بخواهد فراخ نموده و یا تنگ می گیرد، همانا او به هر چیزی داناست ) در این دو آیه برای انحصار ربوبیت در خدای متعال ، برهان اقامه می کند. و خلاصه آن این است : خداوند تعالی (به اعتراف خود مشرکین ) پدید آورنده موجودات از کتم عدم است و شما را به صورت نر و ماده خلق کرد و به این وسیله تعدادشما را زیاد نمود و همچنین حیوانات را نیز بصورت جفتهایی آفرید و از این راه آنها راتکثیر نمود تا شما از آنها استفاده کنید و این امر عین خلقت و تدبیر است . او خدایی است که هیچ چیزی مثل او نیست و بطور مطلق واجد همه صفات کمال وجمال می باشد. و نیز او سمیع است ، یعنی حوائج مخلوقاتش را می شنود و حاجاتشان رامطابق استحقاقشان برآورده می کند و درعین حال او بصیر است و هر عملی که خلق انجام دهند می بیند و آنها را مطابق آن جزا می دهد و او کسی است که تمامی کلیدهای خزائن آسمانها و زمین بدست اوست ، خزائنی که خواص و آثار همه موجودات در آن ذخیره می شود و با ظهور آن خواص و آثار، نظام عالم محسوس شکل می گیرد و نیز اوهمان کسی است که رزق روزی خواران بدست اوست و روزی آنها را به مقتضای علمش کم یا زیاد می کند و این توسعه یا ضیق ، گزاف و بیهوده نیست بلکه از علم خدانسبت به حال هر مرزوق ناشی می شود، چون او به هر چیزی داناست لذا توسعه یا تقدیرروزی را بر اساس علم و حکمت انجام می دهد. و همه اینها عین تدبیر است ، پس خدارب و مدبر امور می باشد.