ای اهل ایمان چون بقرض ونسیه معامله کنید تا زمانی معین سند ونوشته در میان باشد وبایست  نویسنده درستکاری

 معامله میان شما رابنویسد واز نوشتن ابا نکنید که خدای به نوشتن آموخته  پس باید بنویسید ومدیون امضا کند .....

دو تن از مردان گواه آرید واگر دو مرد نیابید یک تن مرد ودو زن هر که را طرفین راضی شوند گواه گیرند  که اگر یک نفر آنها

 فراموش کند دیگری در را در خاطر باشد هر گاه شهود را (بخواهند )امتناع از رفتن نکند ودر نو شتن آن تاریخ مسامحه

نکنید چه معامله کوچک باشد چه بزرگ این درست تر است نزد خدا و محکمتر برای شهادت ونزدیکتر باین که شک وریبی در

معامله پیش نیاید که موجب نزاع شود مگر آنکه معامله نقد حاضر باشد که دست بدست میان شما برود در این صورت باکی

نیست که ننویسید و هر گاه معامله کنید در آن گواه گیرید ونبایست بنویسنده و گواه ضرری رسد اگر چنین کنید نا فرمانی

کرده اید از خدا بترسید خداوند بشما تعلیم مصالح امور کند وخدا به همه چیز آگاه است.00000

282بقره

(وجدانا تا حالا میدونستید که خدا تو قرانی که برای ما نازل کرده حکم چگونگی نوشتن سند رانیز مشخص کرده بود؟ نویسنده)